Doktora gitmeden önce "evet ya, bende öfke sorunu var, kendimi kontrol edemiyorum" diyerek suçu kendinizde görmeden önce, kendinizi psikolojik bir rahatsızlık durumuna sokup bunu kabullenmeden, kendinizi hasta olarak görmeden önce...
Küfür edin.
Tepki koyun (fiziki şiddet, saldırganlık olarak değil. Örn: haksız ise haksız, yanlış ise yanlış deyin ve boşver deyip geçmeyin, içinize atmayınız) kendinizi ortamdan kişilerden soyutlayın.
En değerli olan şey akıl ve ruh sağlığınız olduğunu (kendiniz) bilin.
Sizi üzen kızdıran kıran kişileri değersiz varlık, önemsenmeyen yaratık, bir pislik olarak görün. Tıpkı kabız olduğunuz zaman zorlukla sıçtığınız için klozet içinde bokunuzla kavga etmezsiniz (kusura bakmayın, bu örneği kibar şekilde anlatmak için kendimi yormadım) böyle bir durum gibi sizi kızdıran insanlara yaklaşın.
Ne bileyim, bir köpek havlayıp ya da kışın üreme dürtüsü ile bir kedi miyavladığında bundan rahatsızlık duyduğunuz zaman gidip köpeği ısırıyor veya kediyi tırmalıyor musunuz?
Tabi ki hayvan diyor ve doğal davranışı diyerek geçiyorsunuz.
işte, insanlara da böyle yaklaşın ve onlara bir hayvan gibi bakın.
Kabul edin, sizde de olan eksikleri hataları görün.
Örn: sizi kızdıran çıldırtan insanlara ortamlara karşı "eşeği siken osuruğuna katlanır" deyin.
Bir aleti tamir ederken yetersizliğini kabul edin. Başaramayınca onu kırmak daha da çok bozmak zorunda kalmazsınız.
Bu örnekleri çoğaltmak mümkün.
ilk önce kendinizi ve çevrenizi iyi gözlem edin. Durum analizi yapın.
Ondan sonra öfke kontrolü, psikolog desteği vb yollara başvurabilir kendinizi hasta çaresiz görün.
