5. Ceylan diye bir kızdı. 3 bina yanımızda oturuyordu. O zamanlar babaannem sağ tabi her şey alınan şımarık çocuğum ben de. Sırf ilgisini çekeyim diye bisikletlerimi büyüklere verirdim bana bir iki hareket öğretsinler diye. En afilli misketlerimi o balkona çıkınca yan binalarının bahçesine dizer oynardık. Okuldan geldiği zamanlar bir gün elinde pastel boya görmüştüm. Aynısından istedim. Aldılar. Elimde ciddi ciddi resim defteri ve pastel boya ile mahalle turlardım. Ne oldu acaba diye düşünmüyor değil insan. Benden 3 yaş büyüktü. Muhtemelen evlenmiş çoluğa çocuğa karışmıştır.
