büyük bir çoğunluğu hala çoğu insan tarafından dinlense de mazi kalan gruplardan 3 hürel var, sonra rock grubu olmasa da mazi sayılır sinan çetin'in film gibi programının kapılarına sıkışıp kalmış Barış Manço'nun"gülpembe şarkısı", çöpçülerin alıp geri dönüşüme götürdüğü Erkin Koray "Çöpçüler" , Yavuz Çetin'in bir çok parçası, Bulutsuzluk Özlemi'nin hala yaşattığı ama konserde çaldıklarında gerçekten kendinizi mazide bulduğunuz "Güneye Giderken,Yıllar Sonra,Kütürdet Beni Rutubet,Yıllar Sonra" , Yıllar sonra demişken mazi de kaldı sayılan Kıraç'ın "Yıllar Sonra" şarkısı coverını çok güzel yaptığı ki bunu ilk dinlediğimde 2004 mü 2005 mi neydi ortaokuldaydım çıktım eve gidiyordum bir tuhafiyenin önünden geçerken bunu duydum.hemen içeri baktım televiyonda klibi oynuyor "Kan ve Gül" vallahi dükkanın önünde saplanıp kalmıştım o zamanlar. ve gitar çalmıyordum sadece bağlama çalan bir çocuk olmama rağmen kıraç'ın şarkılarına çok çalışırdım bağlamada. sonraları gitarla tanıştım bir hocam sayesinde, yine efsanelerden "Bir garip aşk bestesi, karahisar kalesi" "senden başka - özellikle ara buzuki soloları içimi parçalıyor mantıkçı da olsam " çok var yav insanın yazdıkça playlist yapıp hem paylaşası hem de dinleyesi geliyor. Burada durduruyorum kendimi en azından yazdıklarımı dinleyip biraz anılarıma yolcukluk edeyim. Ama şunu söylemeden edemeyeceğim Kıraç'ın "Kayıp Şehir" albümünü ablam ilk alıp eve getirdiğinde albüme adını veren bu şarkıyı o zamanlar çok dinlerdim sözlerinde " duysana, duysana,ne olur sesimi duysana" diye hep bir aşk canlanırdı kafamda. büyüdüm 2014'te felsefeye yoğunlaştıktan sonra bu şarkı bende "duysana duysana" diye tanrı arayışına yönelik bir yakarış olarak canlanmaya başladı... çok severim bu şarkıyı,kıraç gözbebeğimizdir. ne uzatmışım yav neyse dursun malum covid döneminde ölürsem fail-i meçhul bir vasiyet diye kalmış olur burada hehehe
