insanın daha önceden aklından bile geçirmediği ve pat diye gerçekleşen durumdur.
"noluyoruz" tepkisi yaratır iki taraf için de, o an iyidir hoştur da sonrası sancılı bir dönemdir.
neyiz biz, nolucaz bundan sonra soruları insanı yer bitirir.
o an için mantığını yanına alıp her şey eskisi gibi olsun unutalım gitsin dersin. kapanır mevzu. bakışlar kaçamaktır artık, gözünün içine bakamazsın artık ya "yanlış" bir şeyler olursa diye, artık kime göre ya da neye göre yanlışsa! bir şeyler hissetmişsin işte, tek taraflı değil ya, sokayım mantığına.
akacak kan damarda durmaz derler, 3 ay sonra, 5 ay sonra, 8 ay sonra bulur seni yine o dudaklar, artık direnmek anlamsızdır.
geriye döndüğünde sadece iyi şeyleri hatırlatacak kadar tüketirsin, tükenirsin, ama illa ki yaşarsın.
"bir nedeni yok yalnızca öptüm"e sığsın istersiniz her şey, ama ne yazık ki o rutine, o tüketmek çılgınlığına mahkumdur sıcacık öpücük.
yazık olur.
