doğduğun anda başlar ve ölünceye kadar kabus gibi karşına çıkıp durur... yalnızlık bazen tek yaşanır, bazen kalabalıklar içindesindir.. Bazen tek başına kuytu ve karanlıkta ağlamaktır, bazende dolup milyonlarca kişinin önünde taşmaktır.. Bazen en yakın arkadaşın,bazende lanetlediğin biri olarak karşına çıkar.. Geceleri tek başınasındır,soğuk ve sessiz..ıssız..Hayatın içindedir, her yerdedir ve sanırım hayatın ta kendisidir...
