gerçekten de benim gibi düşünen benim fikirlerimde olan eski tarz ve güvenilir birilerinin artık buralarda kalmadığını düşünüyorum. çünkü tıpkı içinde bulunduğumuz toplum gibi sözlük de fazlasıyla değişti, kayıtsızlaştı ve yozlaştı. Evet burada bana gerçekten değer verecek ilgisini eksik etmeyecek hep yanımda olup mesaj atıp arayıp soracak bana destek çıkacak sadakatli birine yani hayatımın insanına rastlayıp onunla buluşarak yaşayamadığım o hisleri, içimde ukte kalmış büyük eksiklikleri yaşayabilmek hayalini kurmuştum. normal hayatta benim kişiliğimde birine hiç rastlayamadığım için buradan kendim gibi birine denk gelip onunla konuşarak itikat kurmak ve yıllarca sevip ölmez isek gelecekte evleniriz düşüncesindeydim. evet farklı şehir bile olsa bu hayali gerçekleştirebilirdim imkansız değildi, kendimde o sadakati ve kararlılığı görmekteydim. Fakat gözlemliyorum ki benim akranım olan ya da benden sonra gelen yeni nesil kızlar bu fikirlerde değiller. onlar değişti. içlerinde ağırbaşlılık, tevazu incelik, masumiyet asillik ve sağlamlığa sahip olan yüksek ruhlu birinin yer almadığını idrak ettim artık. onların lügatında herhangi bir erkeğe adım atmak ilgi değer ve sadakat göstermek, sözleriyle yazdıklarıyla özel ve iyi hissettirmek diye bir kavram yok. Zaten hemen hemen hepsi kendilerini erkeklerden üstün görüyor mesaj atmak muhabbet edip ilgi göstermek inceliğinde bile bulunmuyorlar. Umursamıyorlar, önemsemiyor ve değer göstermiyorlar çünkü kara yürekliler. Beni senelerce sevecek, karakteri ruhu bana eşdeğer o yüce kalpli kişinin karşıma bir gün çıkacağına ve hayatımda kalıcı olacağına dair tek ümidim burasıydı evet, fakat anladım ki bu ümit boşuna, beni önemseyen değer veren biri yok buralarda artık... Hayat her alanda daima karaktersiz düzenbaz ve palavracı insanları ödüllendiriyor bu dünyanın sistemi böyleymiş yaşayarak ve gözlemleyerek anladım bunu. ben bu durumdan bunaldım sıkıldım fazlasıyla, hayata dair umudum beklentim ne varsa yok olma noktasına kadar vardı. dokuz seneden beri aynı telefonu kullanan beni bile yaşama hevesinden soğuttu insanlar. ben en çok da yalnızlıktan ve değer görememekten sıkıldım. Böyle düzeysiz, soğuk, kibirli bir ortamda ben gibi eski tarz, çekingen ve utangaç bir kişinin değer göreceğini fark edileceğini zannetmiyorum. Sözlükte bakış açısı bana denk olan ve beni sevecek birinin var olabileceğine dair umutlarım tükendi. o yüzden buraya veda edeceğim. temelli bir veda değil merak etmeyin daha sonra gelirim bu yaşıma kadar kimseyi yarı yolda bırakmadığım gibi sözlüğü de yarı yolda bırakmam ama şimdilik gidiyorum. çünkü gerçekten beni önemseyen ve bu zor zamanlarda bana destek olacak birinin varlığını hissedemiyorum... çok bekledim hiçbir şey değişmedi. daha fazla burada kalmanın anlamı yok...
