bizler ergenliğimizin sonuna yaklaşıp da dünyayı çözdük sanarken bunlar da o iğrenç sivilceli, yağlı, garip çağa adımını attı atacak ama teredütte kalmış veletlerdi. biz okurduk falan, araştırırdık da ne bulduk bilemedim ben şimdi, neyse.
takarlardı kocaman kulaklıkları, cafe sahibi ile kankalardı, abi yarım saatlik aç falan derler, hoop diye organize olurlar, "kaantır kasmaya" başlarlardı. küfürün bini bir para bir de. hayır yani velet, kamışa su yürüdü mü de sen oraya buraya koymaya kalkıyorsun diye sorarlar sana.
edeb yahu!
