asla anlayamadığım insanlardır.
işi olanları tenzih ederim. filmi beğenmeyip çıkanlardan bahsedeceğim.
film sever bir insanım, her filmi izlerim. üstelik en kötü filmi bile sinemada olunca keyifle izlerim.
sıkıntıdan patladığım, beni dertlere gark eden iki film oldu şimdiye kadar, keloğlan karaprens'e karşı ve max payne.
özellikle keloğlan'da baya terlediğimi hatırlıyorum ama salondan çıkmadım, asla da çıkmam. bir film rezalet olabilir ama bir noktası vardır, bir dakikası vardır. orada ince bir mesaj olur, bir espri, bir duygu, oradan vuruverir sizi.
bunun haricinde filmlerin ikinci yarısı her zaman daha iyidir.
eskilerden usual suspects mesela, bunun yarısında çıkan bir adam sağda solda filmi, e güzel ama sıradan bir macera filmi, doğru düzgün aksiyon da yok diye anlatacaktır. filmin tamamı izleyen adam aboo diye çıkacaktır. bazen sabretmek ödüllendiricidir.
max payne gibi, ikinci yarısı ve ilk yarısı arasında fark bulunmayan filmler de oluyor ama yine de film keyfi başka birşey.
