"şu serilmiş görünen gölgeme imrenmedeyim
ne saadet hani ondan bile mahrumum ben
daha bir müddet eminim ki hayatın yükünü
dizlerim titreyerek çekmeye mahkumum ben
çöz de artık yükümün kördüğüm olmuş bağını
bana çok görme ilahi bir avuç toprağını." *
bir şey merak etmek istiyorum. allahım mehmet akif ersoy un altmışlarında yazdığı şu şiiri, genç yaşımda neden her gün hatırlıyorum?
