ilk olarak Alman filozof Friedrich Hegel'in ortaya attığı bir kavramdır. Fakat bu kavramı gerçek anlamda düşünsel bir kavram haline getirenler Ludwig Feuerbach, Karl Marx ve onun takipçileridir. Feuerbach'a göre din bir yabancılaşmadır. insanın dünyaya ve kendisine yabancılaşmasıdır. Aslında Feuerbach sonrası -ve hatta öncesi de- Materyalizm'in büyük bir kesimide gizli veya açık bu fikirde mütabıktırlar. Marx ise yabancılaşmayı kendi ekonomik teorisi içerisinde kullanmıştır. Ona göre kapitalist sistemde emekçi kendi ürettiklerine ve emeğine yabancılaşır. Marx'tan sonraki Marksistler de yabancılaşmayı hem ekonomik hem felsefi hemde sosyolojik anlamda dile getirmişlerdir. Örneğin Theodor Adorno'nun "Kültür Endüstrisi" kavramında yabancılaşma kavramının sıkı izleri vardır. Kısacası yabancılaşma insanın kendisine ve ürettiklerine uzaklaşmasıdır. Dünyayı bir gizem olarak tanıtan idealist ve Spiritüalist felseferler ise insanı ve doğal müdahaleyi yok sayarak yabancılaşmayı ebedileştirmeye çalışmaktadırlar.
