paxera'nın 1. ayını atlattığınızda verdiği sakinliğin, umursamazlığın yapınız gereği olduğunuzu sanmanıza neden olan ilaç. uzun lafın kısası kullandıkça, verdiği sakinliği kendi yapınızın getirdiği bir hikmet olarak görüyor, ilacın artık sizi etkilemediğini filan düşünüyorsunuz. bu durum artık ilaçla bir bütün olduğunuzu gösteriyor kanımca. aksatıldığında ağlama krizlerine giriyor bünye, hassaslaştıkça kırılacak hale geliyor. en ufak şeyi kafada büyütüp triplere giriliyor. hatta "ölsem kurtulur muyum?"** düşüncelerine kapılınabiliyormuş. o esnada bir mesajla arkadaşınıza boşaltırken içinizi, arkadaşınız, kendinize zarar vereceğinizden korkup endişeye kapılıyor, sevgilinize haber veriyor, siz ilaçların etkisiyle uyurken onlar kafalarında dönüp duran senaryoyla ve haklı bir korkuyla sizi durmadan arayabiliyorlarmış. telefonu açtığınızda verilen tepkiler aynı: "bitanem bizi çok korkuttun." "seni çok seviyoruz biliyorsun değil mi?" "canım benden bir isteğin var mı?" ve niceleri. aksatıldığında ağlama krizlerine sokan, kişinin saçmalamasına neden olan, çevredekileri korkutan, varlığıyla nirvanaya ulaştıran mucizevi şey.
