sokaklarda amaçsız yürümek gibi
sokak isimlerini değil, binaları hiç değil; balkonlarından sarmaşık sarkan, parmaklıklara yapışmış tek göz oda bakışları içine eze eze sokan ufak elleri aramak gibi..
ne biçim şarkı bu ya, olur olmaz buruşturup fırlatıyor kağıt uçaklarımı. *
