on beş yılın sonunda gelen final bölümü bir devrin kapanışıdır. liseden beri izliyordum. dördüncü sezondayken başlamıştım sanırım. izleyicisiyle gerçekten bağ kuran dizilerden biriydi. şehir efsaneleri, mitler, tanrılar, hayaletler hatta perileri izledik. aptal olduğumuzdan değil winchester kardeşleri sevdiğimiz için bu diziyi sevdik. bütün korku temasının içinde dizinin asıl konusu her zaman kardeşlik dostluk oldu. zaten izlediğim ilk yabancı dizi olduğu için de hiç unutmayacağım. teşekkür ederim.
(aşırı yakışıklı olmaları ve sam in dizideki her şeyden daha fantastik saçları da cabası.)