hiçbir darbe savunulmaz. demokrasinin olduğu yerde darbe olmaz, olmamalı. hem 1961 hem de 1980 darbesinden sonra binlerce insan savundukları ideoloji yüzünden ya işkence görmüş ya fişlenmiş ya da infaz edilmiştir. hiçbir darbe anayasası da ne kadar kapsamlı olursa olsun demokratik ülkelerde şahane değildir. sonuçta darbenin getirdiği bir anayasa ile yönetiliyorsun. fakat 1961 darbesinin gerekliliği o günün şartlarına göre yorumlanır, tarihin akışında yapılmış bir şey yapılmasa idi daha iyi olurdu diye yorumlanmaz. diğer yandan talat aydemir’in girişimlerini 15 temmuzvari diye yorumlamakta ya akıl tutulmasıdır ya da yeterli okuma yapılmamasından kaynaklanır. aydemir bizzat 61 darbesinin savunucularından cuntanın içinden hatta 1958 yılında genelkurmay başkanı ile yapılan bir toplantıda bunu dile getirerek fitili ateşleyecek kadar gözü kara bir komutandır. 1959 da kore’ye gönderildi dönüşünde darbenin sadece dp yi yıkmak için yapıldığını gördüğünde küplere binmiştir. dönüşünde kara harp okulu komutanlığına atanmış 1962 yılında sivil yönetim inönü’nün emriyle uzak bir yere atanmış bunu kabul etmeyerek kara harp okulundan albayken harekata başlamıştır. diğer birliklerin de aydemir’in safına geçmesi ile aslında darbesi gerçekleşmiştir inönü’nü ve sivil yönetimi savunan askerleri serbest bırakmış benim onlarla işim yok demiş. daha sonra hatıralarında bunu şöyle açıklıyor “eğer emir verseydim tanklar genelkurmay’ı dümdüz edecek çok kan dökülecekti tarih sahnesinde bu kararı vermeye gönlüm razı olmadı”
emir verse başarılı olup cumhurbaşkanı olacaktı vermedi idam edildi. bu iş böyle ama görüldüğü gibi 15 temmuzla hiç alakası yoktur bu girişimlerin. halkına silah doğrultmamıştır devletin içine çöküp çürütmemiştir. yanlış bir yol izlese de 15 temmuzcularla da kıyaslanmamalıdır.
