Buna elitlik denemez belki de keyfe kederlik veya sefa pezevenkliği denebilir. Şöyle ki;
2020 şubat ayının sonlarıydı sanırım. Korona ve karantina muhabbeti yeni yeni hayatımıza girmiş, marketler yavaş yavaş yağmalanmaya başlamıştı.
ilk zamanlar ben de “offf abartıyorsunuz yaaa” diye düşünenlerdendim. Neyse, haftasonuydu sanırım, evdeydim. Evde geçirdiğim haftasonlarında da kendimi şımarttığım bir ritüelim var; kars gravieri ve şarap... Üzerine tatlı olarak da kaşık kaşık fıstık ezmesi yemek.
Baktım evde güzel bir şişe şarabım var ama fıstık ezmesi bitmiş, kars gravieri de bitmek üzere markete gideyim dedim. Bi paket peynir, bi kavanoz fıstık ezmesi aldım. Kasa sırasına bi baktım, insanlar makarnalar, ıslak mendiller, konserveler, bakliyatlar ve tuvalet kağıdı yüklenmiş. Bir savaş hazırlığı var adeta öyle bir panik ve kaos hakim ortama. Ben elimde 250 gr gravier ve fıstık ezmesiyle kasa sırası bekliyorum, çünkü zor bir hafta geçirdim ve o haftasonu kendimi ödüllendirmem lazım shskdldş
Milletin ve kasiyerin tuhaf bakışlarını hatırladıkça gülüyorum hala