bu gece rüyalarıma girmiş pkk motifli parktır nonoşlar. eyç di kalitesindeydi üstelik, görüntü çok netti yane. ışıklı küçükçekmece belediyemiz yabozların inadına daa çok yıldız yabmıştı parkımıza. her yer yıldızdı ayol.
sarı, kırmızı, yeşil renklerde. havada çok güzeldi, girdim parka salıngaşta sallandım, kay kay yabtım, tahterevalliye pindim, koştum, eylendim. inanamıyordum, rüya deyilde gerçekti sanki ama uzun sürmedi.
nolduysa birden hava karardı, soğudu, buz gibin oldu. rüzgar esmeye başladı, ardından yağmur, kar, dolu yağmaya. sonra gök gürledi ama o biçim. korktum, altıma işemişim o ara.
"allaam noluyo ayol", diye düşünürkene olan oldu nonoşlar, ışıklı belediyemizin yıldızları şekil deyiştirmeye başladı. önümdeki yıldız tayyib'e, sağımdaki soylu'ya, solumdaki ise baaçeli'ye dönüştü.
bana bakınarak kahkaha atmaya başladılar, erol taş gibilerdi adeta. tayyib, bir yandan, soylu bir yandan, baaçeli bir yandan. rüyam kabusa dönüşmüştü altıma da sışmışım o sırada.
"allahın belaları, gidin burdan, gidin ışıklı parkımızdan" diye sayıklarkene folqan uyandırdı "nen var bebeyim" diyerek, "sktirtme şimdi bebeyini de kendini de" dedim o sinirle. kalbi kırılmış, küsmüş bana.
şimdide onun gönlünü almak için uğraşıyorum. allaam nedir bu başıma gelenler ayol. bütün taalihsizlikler beni buluyo. yetmezmiş gibi şimdide karım folqanlan bozuştuk. tayyib nolur istifa et, noolur, nooğğluur. hofff!!!
