bu patlamadan sonra hiçbir şey eskisi gibi olmadı. en azından benim için...
2012 yazında seviştiğim surinamlı manita beni öylesine tahrik etmişti ki, yaklaşık 6-7 dakika sonra dayanamayıp infilak etmiştim ve büyük patlama gerçekleşmişti. ilk büyük patlamanın ardından bir kaç kez daha, daha küçük ölçekli patlamalar meydana gelmiş, patlamalar durulunca da şıpır şıpır çeşme gibi, musluk gibi akıtmaya başlamıştım. ne yazık ki parkelerin kabarmasına yere serdiğimiz muşamba bile engel olamamıştı. vefat eden partnerim bugün Arnavutköy mezarlığında yatmaktadır.
her şeye rağmen, son anlarında yüzündeki o mutluluğu görebilmek tek avuntum.
