Tanım. Kardeş çocuğu. (Bu tanımla aydınlandınız biliyorum)
17 aylık bir yeğenim var. (Bu yaş hesabından ay hesabına dönmek de aileye katılan bir bebekle otomatik yüklenen bir şeymiş, olunca anladım) haliyle bu yeğen artık biberonunu kendi tutup mamasını rahatlıkla içebilir konuma gelmiş bulundu. Eşek kadar oldu tutsun bir zahmet. bugün mamasını hazırladım, bağdaş kurup oturdum, aldım bu yeğencoyu da bir güzel kucağıma eline de verdim biberonunu. Mamayı yudumlarken saçlarımla oynamaya başladı, sevdi kendince. Yüzümü döndüğümde, ittirip ulaştı tekrar, Saçlarımla oynayarak içti mamasının tamamını. O kadar sakin ve keyifli görünüyordu ki. Tabi beni de mest etti. Böyle bir mutluluk... daha önce duymadım, tatmadım. Büyük haz.
He bu arada halası koy onu o içer falan diyenler oldu etraftan, aldırış etmedim tabi. Oğluşumla sevgi bağı kuruyorum ben orada, kendime ve ona şefkat yüklemesi yapıyorum, ettikleri lafa bak! Siz ne anlarsınız?!
