Ben ilkokuldayken Annemin aşk romanları vardı. Sarı sayfalı, ortasındaki kıvrılmış sayfanın yeri yıllardır değişmeyen. Kapağında entrika çağrıştıran resimler ve ne hikmetse bir de gül olan.
Kaçak kaçak açar bir iki sayfa okuyup aldığım gibi bırakırdım annemin başucuna.
Bu roman bana nedense o kitapların hissiyatını verdi.
Ferzan özpetek'i severim, özellikle de bir ayağı italya'da, diğer ayağı Türkiye'de geçen filmlerini.
Bu kitabı da sevdim.
Kafa dağıtmalık, bir çırpıda beklentisizce okuyup bitirmelik.
