istanbul'da bunalıma girmiş bir akşamüstü. Sofra hazır, rakı sek ölesiye nihavent yankılanıyor odamdan, penceremin kenarına iliştirmişim dirseğimi, hafif bir meltem yalıyor yanağımı ooşt diyorum. Az önce alt komşum Müzeyyen'den azar işitmişim. Formundasın gene uyuyamıyoruz geceleri. Diyor. Açık kapıdan ıslattığı fasulyenin kokusu burnuma doluyor. Kadın sakalını almamış, eğiyorum başımı, müteessirim diyorum. Neeey diyor. Danimarka'dan aldığım bardaktan sallıyorum rakıyı boğazıma, bencilsin, alt komşunu düşünmüyorsun diyorum.
Duvarda guguk kuşu oyunundan bir resim, derken Türk sinemasından duyduğum özenti ile Kadıköy'den aldığım siyah çevirmeli telefon zırrr zırrr diye haykırıyor. Ellerimi dizlerime yapıştırıp kalkıyorum.
Gülümsüyorum, Nedendir bilinmez bağışla deyince Yılmaz Güney filmlerini hatırlıyorum, Bir de siyah telefona bakıp Floransa'lı Meucci'yi, haydariye çatalımı yiterken 1871'li zamana gidiyorum.
Sağı solu belli olmayan, koşturmayı seven ''aha buldum'' diye olmadık yerde sıçrayan bir adam Meucci. 1850'de ver elini ABD diyerek düşüyor yollara, zor günler bekliyor onu havalar sıcak, bir eczanenin önünde John s. Pumberton'a adres soruyor. Sonradan coca cola'yı buluyor bu doktor.
1860 yılında Meucci'nin kafasında öyle bir ampul yanıyor ki sanırsın bin volt. işte o buluşun adı ''Teletrofono'' adını veriyor. Meucci,Alexander Graham Bell denen sahtekarın telefon patentinden beş yıl önce 1871 de veriyor. Bir tür geçici patent ( bu olaya ''caveat'' deniyor bu konuya girmiyorum ödev veriyorum.) başvurusunda bulunuyor.
Meucci aynı yıl Staten Island feribotunda martılara mısır gevreği atarken, feribot kazanın patlaması sonucu ciddi biçimde yanarak hastalanıyor. Meuccide yabancı dil iyi değil ve işsiz 1874'te on dolara ihtiyacı var ve atıyor elini cebine şalvar bank değil ki yok işte, bu arada Graham Bell'in patenti tescilleniyor. Kız arkadaşına ayar veriyor senin sesini her an duyabilmek için uyku girmedi gözlerime gibilerinden...
Garibim Meucci dava açıyor...Orijinal krokileri, çalışma metodlarını falan Union laboratuarına yollamıştım diyor. Ama sen gel gör ki olağan üstü bir tesadüfle Graham bey de o laboratuarda çalışmıştı ve o belgeler yalan oluyor.
Meucci'nin açtığı dava devam ederken 1889 öldü. icadın sahibi de Meucci değil Bell oldu... 2002 yılında ABD Temsilciler Meclisinin Antonio Meucci'nin telefonu icat ettiğini kabul etmesi ile biraz dengelendi ama... yazık oldu yarınlara durumu...
Rakım bitmiş dolduruyorum. Düşlenilesi şehrin akşam saatlerinde evine çekilen garipleri düşlüyorum. Graham Bell , afra satarak terayağlı ballı ekmek yiyerek geçen günlerinde, Garibim Meucci haftaya söz kasap efendi mağdurluğunda boynunu büküyor... Müzeyyen'in sesi geliyor kocasına ayyyy bildiğin dana canım... adamda çıt yok...
