insanca yaşamak ve hakça paylaşmak için minimum olan ücrete gelmeli.
ancak işleyişte bir problem var. uzun süredir özel bir şirkette orta düzey yönetici olarak çalışıyorum ve kurumumuzun yarısı asgari ücret ve üzerindeki arkadaşlarımızdan oluşuyor.
asgari ücret artırıldığı zaman, şirketlerin maaş yükü haliyle yükseliyor. bu yükseliş, zaten son iki senedir iyice hissedilen buhran sebebiyle, satış, karlılık veya tasarruflar ile karşılanamıyor. temelde devletten hiçbir iyilik beklemiyoruz fakat artan maaş yükünü karşılayabilmek için iki husus işveren iç çok önemli hale geliyor.
2012-2016 arası gibi yurtdışı satışların ve iç pazarın hareketlenmesi birinci konu.
ikinci ise işveren maliyetlerinin azaltılması. vergilerde indirime gidilmesi.
maaş yükünü sırtlanamayan birçok firma personelde küçülmeye gidiyor. çalışana asgari ücret verebilmek için bazı çalışanlar işsizliğe sürükleniyor ve sonuçta fasit bir daire ortaya çıkıyor.
