insanı kıpır kıpır oynatan eski bir hülya polat şarkısıdır. sözleri de şöyledir;
evlen diyiler bana
yapiştiler yakama
yük mi oldim babama da
ben niye evleneyim da ben niye evleneyim
bekarın alasiyim
yağmurun damlasiyim
keyfimun kahyasıyım
ben niye evleneyim da ben niye evleneyim
sonra pişman olacam ben niye evleneyim da ben niye evleneyim
idare nedur bilmem
bi giydiğumi giymem
kimseye hesap vermem
ben niye evleneyim da ben niye evleneyim
ben ben ben ben ben ben ben ben niye evleneyim da ben niye evleneyim
şükür olsun derdum yok
ama can yoldaşim yok
bekarluğun soni yok
ben gene evleneyim da ben gene evleneyim
ben ben ben ben ben ben ben gene evleneyim da ben gene evleneyim
