geçenlerde biri bu başlığa iki yıl önce yazdığım bir entryi açık oylamış. babamın serçe parmağımı sevip öptüğünü falan yazmışım. ne güzel günlerimmiş bilmiyordum.
yaklaşık bir yıl iki aydır yoksun yanımda baba. kutlayamadığımız ikinci doğum gününün bugün. limonlara küstüm hevesim yok sen yokken, civcivlerin büyüdü kocaman oldu, kızın mezun oldu. hayat devam ediyor ama sen hep 54 yaşındasın ve ben bunu hala kabullenebilmiş sayılmam.
görünsen ah yine koşsam gülümseyip, durup bir soluklansam yanında. senin için bu şarkı baba. https://youtu.be/whg3svzI0fU
