ve..
ondan önceki kelimeleri kendim yazmak isterdim; lakin zamanın bu noktasından bakınca pek bir önemi kalmıyor galiba.
tanrı!
şöyle düşünelim giriş aşaması için;
tanrının yaratıcı olma vasfını kazanması için bizi yaratmaya ihtiyacı var.
peki, herşeyi yaratabilen tanrı, düşünebilen insanları değil de, sadece dağları taşları, yıldızları yaratmayı seçmiş olsaydı, ibadet beklemeseydi insanlardan, onun yaratıcı olduğunu kim bilecekti?
tanrı yaratıcı olduğunu kime kanıtlamaya çalışıyor?
basit bir cümle, ve insan tanrıyı yarattı.
ne zaman?
"tanrı var mı?" sorusu insanın aklına düştüğü anda.
fazla uzağa gitmeyelim.
islamın doğduğu topraklarda, muhammet'in dedeleri kendi yaptıkları (~yarattıkları) tanrılara tapınmıyor muydu?
tüm zamanların en çok tapılan nesnesi güneş?
10 binlerce yıl güneşe tapınılmadı mı?
güneşe tapınmanın isminin değiştirilmiş halinin hristiyanlık olduğunu söylememe gerek yok sanırım.
her neyse,
insan kendini aciz, güçsüz hissettiği zaman, tanrıya başvurdu. doğaüstü güçleri aradı ve yarattı.
akıl hastalarının içine şeytan girdi dedi, bedensel engelliler lanetlendirildi.
peki, bunların cahillik olduğunu kabul ediyoruz da,
çağımızdan birkaç yüzyıl sonra din diye birşey kalmayacağını neden bir türlü kabullenemiyoruz.
günün zekasından biraz daha öne çıkın ve düşünün.
geçmiş çağlardaki karanlık kutsal ağın nasıl bir bir çürüdüğünü,
ve önünüzü görmeye çalışın, sonra da daha uzakları..
