babam çok iyi bir insandı. fakat bir eksiği vardı. iyi olmak için çok kötü bir dünyadaydı. ve bende o boktan dünyanın boktan bir çocuğuydum. onu kırdım, üzdüm. kırmasaymışım, üzmeseymişim diyorum. yaralarımı/yaralarını tamir ediyorum. ölmedi. benim için ölmeyecek. ama biyolojik olarak öldüğünde dahi onu yaşatacağım çünkü üzerimde çok emeği var. iyi ki varsın baba. beni affet.
