....
Tarımsal üretim tarzı giderek çözülüyor, değişime uğrayarak başkalaşıyor, kabuk değiştiriyor. durdurulamaz ve şaşırtıcı bir hızla hem de, tek bir insanlığın kendisine değil, doğadaki çeşitliliğe de saygısını yitirerek önüne çıkan her şeyi değişime uğratıyor. Köylülük çözülüyor. çiftçi, ekici dedesinden, ninesinden, atalarından devraldığı alışkanlıkları ve en yegane mirası, biricik yol arkadaşını, gelenekselliği içinde koruyup kolladığı, sakladığı tohumlarını yitiriyor. Çok uluslu şirketlerin kimyasal uyarıcılarla değişime uğrattığı ve içine sızarak oynadığı tohumlar ekim alanlarına yayıldıkça, tek bir orada ekilmekle kalmıyor, yerel tohumların da içine sızarak, ekolojik yapıyla birlikte, geleneksel yapıyı da etkiliyor onları da başkalaştırıyor.
Öykümüz önce Ege Bölgesi nde, sonra Marmara Bölgesi nde, Gönen-Sarıköy de geçen sürecin iki yılını içeriyor. ilk yılında köylerden tohumlar toplanıyor ve bir sonraki yıl farklı bir bölge de ekilerek üretiliyor, duyarlı bir grup köylü tarafından tanımı yapılarak koruma altına alınıyor.
