Aileyle, dostlarla yapılan kalabalık bir kahvaltıysa anlamı daha da büyür.
Hayat ne güzel beee dedirtir.
Seviyorum o kabile şeklinde yapılan kahvaltıları, peyniri uzatır mısın, pişi bitti miiii, bu ne reçeli sorularının havada fır döndüğü sofraları.
Sofranın en şebeğinin ard arda yaptığı komiklikleri.
En sakarının devirdiği çay bardağını.
Olsun olsun, kızım bez getir, sen yandın mı diye ünleyen anneyi.
Özlemişim hem de çok... Gittikçe yalnızlaşıyoruz di mi sözlük?
Yok ağlamıyorum, gözüme annemin bergamot reçeli kaçtı...
