beklentilerimi karşılamış albümdür. st. anger sonrası, bunun dışında ne verseler gider moduna girmedim değil tabi, belki de ondan kaynaklanıyordur bu memnuniyet.
aklıma takılan birkaç şeyi arzedeyim...
birincisi, şarkıların üzerinde çok düşünülmemiş gibi nedense. ufak bir riff koleksiyonu gibi şarkılar yapılmış olmasına rağmen gereksiz boşluklar da var bazı parçalarda. sanırım bizim bir şeyler çalıp kaydetmemiz gerekiyor.
ikincisi, james'in vokali fazlasıyla tom araya'ya benziyor bazı yerlerde.
üçüncüsü, bazı ritmler var ki buram buram slayer... şarkıları sanki 15 sene öncesinden hatırlıyor gibiydim death magnetic i ilk dinlediğimde.
sanırım bu saydığım üç şey de rick rubin'den kaynaklanıyor.
ha, kötü bir albüm mü yapmıştır, kesinlikle hayır. ondan başkası da metallica'yı dinlenebilir yapamazdı sanırım.
