önce şu ayrımı yapmak lazım. dana ciğeri tava, kuzu ciğeri şiş olur. Edirne'nin yaprak sana ciğeri hala aklıma geldikçe ağzımı sulandırır ama bu gün aklım kuzu ciğer şişte. bu güne kadar her türlü eti, sakatatı dünyanın 5 kıtasında ve farklı şekillerde yemiş biri olarak kuyruk yağı ile iyi kombine edilmiş Diyarbakır'daki kuzu ciğeri yemenin lezzetini hiçbir et ve türevi çeşitte alamadım. bu işin püf noktası sanırım Diyarbakır usulü şişe takılan ciğerin istanbul'dakilere nazaran iri olması. neredeyse iki kat irilikte diyebilirim. bu irilik kurumasını engelliyor ve sulu kalıyor ciğer.
istanbul'da çok farklı yerlerde yedim ancak en çok hoşuma Kadıköy'deki ciğerci Hulusi gitti. istanbul'un dört bir köşesinden yeni yer ve mekan tavsilerine açığım, memnun olurum sevgili yazarlar.
