bu gayet normal de müthiş biri olmadığı halde kıskanılanlar var ki ben de bu gruba giriyrum ve bunun farkına yakın zamana kadar varmamışım.
çok sevdiğim insanlar vardı. akraba olsun. ahbep olsun.
bunlara, yiyip içtiklerimden bindiklerimdan, daha doğrusu maddi olarak kazandığım her şeyden usulunce pay verirdim.
kendi kendime ben faydalanıyorum onlar da faydalansın iyi insanlar diye düşünürdüm.
sonra bazı olaylar oldu anaaa ağzım açık kaldı. meğer ben onlara bu maddi imkanlarımı ikram ederken onlar içten içe kıskançlık duyarlarmış. adamdaki paraya bak, imkana bak diye.
oysaki öyle çokta maddi imkanları onlardan farklı biri değilim ama onlar harcamaz. ben harcar ve dağıtırım. onlar da beni çok yükseklerde görürmüş demek ki.
bana nasıl saldırdıklarını, ettikleri lafları irdelediğimde tek sebep bulabiliyorum. kıskançlık.
çok anlamsız ama maalesef insanların eğitim düzeyi anlamsız işler yapmalarına sebep olabiliyor.
