Herhangi bir şeyi isteyip, olması için çaba gösterdiğimde
o şeyin asla olmadığını irkilerek fark ettim. Planlarım asla
tutmaz, ne kadar çabalarsam, o şey ya da hedef benden o kadar uzaklaşır. Bunu fark etmek kolay olmadı benim için ama böyleydi iste...Başkalarının hayatında çalışan emek göstermek, çaba harcamak kavramları benim hayatımda çalışmıyor...
Aksine, bugüne kadar başıma gelmiş olan en güzel durumlar ve olaylar hep spontane ve kendiliğinden gelişmiştir.
Bendeniz de, bu durumu fark ettiğimden beridir, tam anlamıyla vazgeçtim. Her şeyden, herkesten, beklemekten, cabalamaktan, umut etmekten, cirpinmaktan ve kosturmaktan vazgeçtim.
Simdi çok iyiyim diyemem, çünkü hayat sen ne yaparsan yap zor.
Ve bunun değişmesi imkansız çünkü doğa ve hayat kötü...
Ama yine de, vazgeçmeden önceki halimden daha rahatım...
Kendi zevkimden başka hiç bir şeyin hiç bir önemi yok...
Yaptığım her şey kendi kişisel haz ve zevklerime ulaşmak için.
Her şey, zihinsel, sosyal, tensel ve düşünsel haz için...Gerisi biyoloji ve fizikten ibaret, ki işin orası beni ilgilendirmiyor...
