eziyet. kadıköy'de göbek bi yerde oturuyorum, sokak cafelerle dolu. akşam saat 8'den sonra kahkaha sesleri gelir 4. kattaki eve mütemadiyen. bugüne kadar erkek kahkahası duyduğumu hatırlamıyorum, kadınlarsa bok varmışçasına kah kah kah keh keh keh. bu oturacağınız herhangi bir kafede de böyledir.
ancak bi grup erkekle bi grup kadını ayrı ayrı evlere koyup gözlemlediğinde; erkeklerin bulunduğu evden hayvan gibi kahkaha gelecekken, kadınların bulunduğu evde kahkaha açısından sakin bi sessizlik olacak.
dışarı çıkıldığı, sokaklara adım atıldığı an erkeklerin büyük bi toplumsal baskıya maruz kaldığı sonucunu çıkarıyorum ben bundan.
