valla otuzlarda hızla ilerliyoruz, asırlık çınar olduk kaşla göz arasında, hayatımda hiç dayak yemedim. atmadım da. karşıma böyle bi fırsat çıkmadı, ya da bununla sınanmadım diyebilirim.
bi yandan ürkütücü bişey. düşünsene 70'lerine geliyorsun, artık ömrünün son demleri ve hayatında tek bi kez ne yumruk atmış ne de yemişsin. gün batımını hiç izlememiş olmak gibi birşey. o ne skim bi hayattır öyle. boşa geçen koca bi ömür.
birilerinin anasına küfredesim var. ama işte onun da ayarı yok. anı olsun diye dayak yiyecem derken mezarı da boylayabilirsin kırdımın ülkesinde.
