Hakan günday'ın kalemine çok saygı duyuyorum. (bkz: piç) kitabının müthiş hikaye örgüsü var lakin oturduğum bu kitap sofrasında doymadım be hakan abi. tıkanan giderin açıldıktan sonra oluşturduğu musluk suyu girdabı gibi döndürüp durdurdun beni. şunu da demeden geçemeyeceğim. ben ortamına ayak uydurabilen, yeri gelince mahalle piçi, yerine gelince salon beyefendisi olan insanım. lakin kitabın ismini neden direkt piç koydun. metro da yolculuk ederken kitabı katlayıp okuyordum. eğer olur da bu yazıma denk gelirsen ki bu çok düşük ihtimal. seninle karşılıklı oturup sohbet etmek isterim. iç dünyamın ikizisin.
