karşıdan beklenen sevgiyi, ilgiyi, onaylanma ihtiyacını garantilemek için insanın içine düştüğü durum. zamanla alışkanlık haline gelir, otomatikleşir. insan başkaları için kendini nasıl paraladığını fark edemez hale gelir. fark ettiği tek şey o kadar iyilik yapmasına rağmen bir türlü kimseye yaranamadığıdır. sorguladığı ise neyi eksik yaptığıdır. oysa sorgulaması gereken özgüvenidir. hayır diyemeyenlerin çoğu özgüvene sahip olduklarını bilmezler. bu kişilerin acilen özgüvenlerinden haberdar olmaları ve onunla tanışmaları gerekir. doğarken hepimizde vardır bu özgüven. ama büyüdükçe çevre o özgüveni bizden alır. bir takım yasaklar, kurallar ona erişimimizi engeller. kapalı toplumlarda özgüven tu kakadır.
kişinin özgüveninden haberdar olması ve özgüvenine sahip çıkması ile bu sorunun üstesinden gelmek mümkündür. hayır diyememek üstesinden gelinemeyecek bir sorun değildir.
eğer sevgiye, ilgiye ve onaylanmaya bedel ödüyorsak ne o sevgi sevgidir, ne o ilgi ilgidir, ne de onay onaydır. sen sana yetersin dostum. bırak böyle insanları. sınırlarını koy. böylelikle sana samimiyetle yaklaşan insanları daha rahat fark edersin. dar sınırlar senin görüş alanını sınırlar, samimi dostları fark edemezsin.
