Adı üstünde savaştır, daha ne yazılabilirki.
Ülkem bombalanıyor, şehrim bombalanıyor, doğduğum toprakları hiç görmedim. korkuyor muyum? Evet korkuyorum. Şimdi beni kınarlar. Artık milliyetcilik laflarını bırakacak, kör cesaretin anlamsız olduğunu bilecek yaşa geldim sanırım. Bu gecede uyuyamadım, bilmiyorum neler olacak. Yarınım belirsiz, bugünüm zaten yok. Benim kaderimde böyleymiş diyip kabul etmek lazım bilmiyorum. Bu boşluk hissi daha önce hiç yaşamadığım birşey.
