istisnasız her kişinin sahip olduğu karakter analizi olarak iki parçaya ayrılabilecek arkadaş. ne zaman ki bir restorana gidilir hesap ödeme kısmına gelindiğinde bu arkadaşın içine şeytan kaçar. "hesabı istesek mi artık?" soruları masada dolaşmaya başladığı an garsonla göz göze gelerek havaya bir imza çakan bu kişi hesap fişinin kendisine geleceğini garanti altına almış olur. çünkü garsonlar bilir ki hesabı isteyen kişi parayı ödeyecektir. hesap geldiği an herkesten atik bir şekilde davranıp önüne çeken bu şahıs kimse görmesin diye sinsice okur hesabı. diğerleri tarafından "ne kadar gelmiş?" sorularına kulak asmadan hızlıca elini arka cebine atıp cüzdanına yönelir.
ancak daima bu masa da cin olan bir kişi daha vardır. sinsi bir şekilde parayı ödemek için cüzdanına yönelmesini bekleyip en doğru anda hesaba uzanır ve ne kadar geldiğini öğrenir. artık masada ücreti bilen iki kişi vardır ve bu bir iktidar savaşıdır. cüzdandan para çıkartmakla meşgul olan arkadaş durumu geçte olsa fark eder. diğer kişide eline cebine atıp para çıkartmaya başlamıştır. o para cepten çok az bir şekilde göründüğü an bu arkadaş son noktayı koyacak hamleyi yapar. hızlıca oturduğu yerde hafif doğrularak parayı çıkartan eli bileğinden yakalar ve şu sözü haykırır "sok onu cebine". bu söz o kadar etkilidir ki arkadaş noluyoruz demeye kalmadan mırın kırın ede ede parayı cebine koymak zorunda kalır. zaten bu hamle sırasında tecrübeli arkadaş diğer eliylede parayı çıkarıp hazır etmiştir çoktan. yerine tekrar oturup garsonu çağırır ve hafif sinirli bir şekilde "al şunu oğlum hadi bakayım" der. o andan itibaren masada "vay ama böyle olmadı", "vay ama ben hiç böyle şeyleri sevmem", "vay bu hep böyle mi olacak?" cümleleri havada uçuşmaya başlar. sok onu cebine diyen arkadaş ise otoriteye sahip olmanın verdiği haklı gurur ile gözlerini kapatıp "yaa yeter uzatmayın hadi bakayım kalkalım yavaştan" diyerek kontrolü ele alır. gelen kolonyalı mendilleri de aldıktan sonra güzel de bir bahşiş bırakır ki kaymaklı olsun yaptıkları.
şimdi bu arkadaşın bunu neden yaptığı incelenmelidir. dediğim gibi bunun iki sebebi olabilir. birincisi ve daha az görüleni bu arkadaş gerçekten cömert biridir. yemeğe gitmeden evvel "arkadaşlara bir yemek ısmarlayayım yahu içimden geldi" ruhuna sahiptir. yemekten sonra ödediği para ile ilgili asla bir pişmanlık duymaz. güzel bir yemeği bitirmenin haklı gururunu taşır ve tek istediği arkadaşlarının yüzündeki gülümsemeyi görmektir. bu tip adamlar zor bulunur kıymetini bilmek gerekir.
ama bir de aynı versiyonun başka bir şekli vardır. bu ise pezevengin önde gidenidir. yemekten önce parayı ödemekle ilgili hiçbir düşüncesi yoktur. hatta mümkün mertebe "arkadaşlara nasıl kitlerim" diye düşünmektedir. ancak bu it aynı zamanda abaza olduğundan masada iki kız gördü mü gaza gelir. yemek boyunca ne espri ne muhabbet hiçbir şekilde dikkatleri üzerine toplayamamış ve diğer erkekler karşısında son dakikaya 1-0 mağlup girmiştir. artık yapabileceği tek bir hamle kalmıştır. hesabı ödeyerek kızlara hava yapacağını sanan öküzümüz asla ve asla diğer erkeklerin elini cebine atmasına izin vermez bu nedenle. diğer iyi niyetli olanın aksine yemek sonrası bunun için ızdıraptır. cebinde para kalmamasının verdiği üzüntüyle arkadaşlarının kahkahalqarına ortak olamaz. güzel bir yemek sonrası gülümseyen arkadaşlarını oracıkta boğmak istemektedir. hele ki kızlardan o akşam iş çıkmazsa iyice kafayı yer. çok büyük bir ihtimal kızlardan ayrıldıktan sonra ilk söyleyeceği söz "hesabıda bana kitlediniz maşallah verin olm parayı" şeklinde olacaktır. arkadaşları bu itin böyle yapacağını bildikleri için parayı çoktan hazırlamışlardır zaten. böyle bir yavşakla arkadaşlık yaptıklarından pişman olan herkes gibi.
