bazen çok sıkıcı olabilir, bugün öğlen yağmur da ablamın beni 2-3 kere bir yerlere göndermesine sinirlenirken bir de annemin akşam bir daha bir yere yollaması iyice kötü kötü oldum. ablamın kıs kıs gülüşleri eşliğinde yağmur da bir daha gidip geldik ama işte.
bir de küçükken ablamın ayak işlerini her gün yapardım ablam neredeyse yattığı yerden kalkmazdı tabi artık büyüdük o kadar olmasa da gene de olabiliyor.
diyeceğim odur ki küçük kardeş olmak neydi? emekti.
