Hz ibrahimin (a.s.) imtihan edilmediği bir şey kalmadı ki. Hz. ibrahim, cenabı hakkın ifadesiyle o tek başına bir ordu. Önce babası azer ile imtihan oldu, sonra yıldızlara tapan kavmiyle. Ne babası ne kavmi inanmadı ona. Dışladılar. Nemrudu (akad kralı 2. Sargon) zalime kafa tuttu. Canıyla imtihan ettiler ateşe attılar. Olmadı. Yüce Allaha (c.c.) iman ettiği için şehirden (urfa) sürdüler, sabretti gurbete (mısır, filistin) hicret etti. Urfada Kapı komşusu ihanet etti ihbar etti, hatta mancınığın ipini kesti. o ise filistinde onu affetti, hatta ona ikram etti. Eşi sare (r.a.) validemiz (ki peşi sıra onun ardından ateşe atlayan kişi) ile imtihan ettiler, el koymaya kalktılar cenabı hakk müsade etmedi. Malıyla imtihan ettiler yine olmadı. Geldi cebrail (a.s.) bir tesbihat söyledi ona, çok hoşuna gidince tekrar etmesini istedi, melek dedi ki söylerim ama malının yarısını alırım. Öyle ki koyun keçi ve sığırları ovaya sığmıyordu. Dedi ki yarısı ne ki, hepsini al istersen yeter ki o tesbihatı bana öğret. Bunun üzerine cebrail dedi ki yok ya nebiyyallah seni imtihan ettik, allah sana malını mübarek kılsın. Yetmedi eşi hacer (r.a.) validemizden ayrıldı. Onu ismail (a.s.) ile birlikte kabenin olduğu yere bıraktı. Hemde Ağlaya ağlaya. Hemde Ardına bile bakmadan. Yetmedi cenabı hakk onu evladıyla imtihan etti. Yine imtihanı kazandı. Mevzuyu biliyorsunuz zaten. işte Ondan sonra ibrahim, halil ibrahim oldu. Allaha dost oldu. Zaten peygamberdi. Ama hz muhammedden (s.a.s.) sonra yeryüzünde cenabı allahın en sevgilisi oldu. Dost. Halilullah. Selam olsun hz ibrahime ve cümlesine..
Halilullah olmak öyle kolay mı? Candan maldan yardan serden evlattan geçmeden fenafillah olur mu bir insan? Olabilemez. Dünya tatlıdır. Adamın yakasını Bırakmaz. Öyle herkes dünyadan vazgeçemez..