Gördüğüm kadarıyla son zamanlarda savunucuları türedi. Normal çünkü Konuya yanlış yerden bakılıyor. Secde etmek çok basit bir detay. Yanlış detaya takılıyor insanlar.
Özgür irade adem ile birlikte ortaya çıkmadı. Şeytan ile birlikte ortaya çıktı. Şeytan özgür iradeye sahip olduğu için güçlüydü, adem yine öyle. Allah'ın şeytanın secde etmesine karşı bir isteği olsaydı şeytana özgür irade vermezdi, onu en baştan secde edecek şekilde yaratırdı. Oysa öyle yaratmadı.
Şeytan ve adem, Allah için sanatın bir ürünüydü. Allah'ı bir sanatcı olarak düşünmenin olumsuz yanını göremiyorum. Her sanatcı ortaya çıkardığı esere bağlı ve hayrandır. Orada secde et dediği şeytan ve secde edilmesini istediği adem, o an yaşanan her şey, ne varsa planlıydı. allah sözünü dinlemeyecek yaratılmışların altında ezilip bunu büyük bir mesele haline getirecek olsaydı, bu psikolojiye sahip olsaydı, şeytanı ve adem'i bilinçten yoksun yaratırdı.
Bu mantıkla bakarsak, Allah'ın sorgulama ve başkaldırı halini sevdiğini söyleyebilir miyiz? ihtimali mevcut.
Allah'ın adem ya da şeytan ile ilgili bir problemi yok. Hatta kendine öylesine güvenen bir yaratıcı ile karşı karşıyayız ki tüm olanları kayıt altına alıp bizlere yansıtmaktan çekinmedi. Saklamadı. Her şeyi silip yeniden daha düzgün şekilde yaşamayı seçmedi. Bakın benim yarattığım bana karşı geldi diyebildi.
Ve işte bu durum nedenli havalı, gururlu ya da bilmem ne olan şeytan değildi. Tam tersine, ona başkaldırı hakkı veren ve sözünü dinlemeyen şeytanı yok etmeyen Allah çok daha onurlu davrandı. Şeytan'ı ve adem'i bir oyunla buralara kadar gönderdi ve bence biz işin felsefesini hâlâ anlamadık.
Anlamadığımız için, yaaa diyoruz şeytan var ya çok havalı. Oysa değil.
