bence içimizdeki açlık doymayacak hiçbir zaman. çok araştırdım çok inceledim. ne ile karşılaştım biliyor musunuz? birisi diyor ki bu açlık zikir ile dolacak. insanların kalbine cennetin güzellikleri, sonsuz yaşam işlenmiş. yaradılışımız böyle imiş. bizler aslen bu dünyaya ait değiliz. bu yüzden doyamıyoruz. dibine kadar sevemiyoruz, dibine kadar sevilemiyoruz. çünkü sonsuza kadar bu dünyada kalmayacağımızın farkında, her çiçekten bal almak için vakit dar. durup da düşünmüyoruz.
