Çok kötü bir şey aq. 22 yaşında bilmem kaçıncı işim bunda da bir s.kim beceremeyip sözleşmeyi falan uzatmadılar. Üniversitem devam ediyor diye kendimi avutuyorum en fazla ama nereye kadar zaten son senem. Dünyanın sonu değil elbette ama başarısızlığın ve yetersizliğin vücut bulmuş hali olunca hayat bombok bir şekle bürünüyor. Geçen hafta intihar eden 18'lik çocuktan tek farkım ölümden korkuyor olmam. Gerçi korkmayıp aksiyon alsam bile ölmeyi dahi beceremeyip yatalak bir şekilde devam eder hayatım ve insanlara yük oluruz ancak. böyle oldukça iyiki ölüm var diyorum yoksa bu amk dünyası siktin sene çekilmez.
Bomboşuna yaşıyorum.
