ilk okulun mavi önlüklü yıllarında iyi bilinen bir soruyu yanıtlamak için parmak havada ayağa fırlanılmasıyla yapılan, farkedildiğinde ise utançtan kulakları kıpkırmızı yapan eylem.
bazen "baba" tamamen bitmez de ağızdan "bbab.." gibi bişey çıkar ve son "a" yutulur. bunun daha az utandırdığı sanılmamalıdır; zira kelime bitse de bitmese de utandırıcı etkisi aynıdır.
