Bu Tanrıçayı seviyorum...Nedense her gittiğimiz yerde buluşuyoruz... Ayrılmak da istemiyorum alıştım çünkü.Baygın bakışlara kadar nasıl da benziyoruz...Kendisini çok seviyorum.Zamanla onun Leyla'ya dönüşü...Gece olması...Sonra cehenneme gidip öyle intikam alması... Her şeyden önce tutkulu ve arzulu bir kadın oluşu...Feminen oluşu... Öylesine yakın ki bana interneti kapatsam da yine karşıma çıkacağını biliyorum.Artık suları ve ağaçları çok seviyorum.Ne güzel ki ondan izler taşımışım.Bir Ana Tanrıça izini taşımak beni oldukça sevindiriyor.Fakat çok alıştım.Nasıl ayrılınır bilmem.Bir gün teknoloji yok olsa da bu Ana Tanrıçanın her zaman karşıma sembollerle çıkacağını düşünüyorum...Nasılsa hep karşıma çıkıyor... Üstüne üstlük ben de sımsıkı bağlıyım... O bana bir şey demedi.Başından beri yapıştım ona.ilk başta karşıt olsam da sonradan kendisini sevmeye başladım.Şu anda seviyorum.Manen olarak güçlü bir bağımız var.Ona bir şey anlatamam artık... Kendisini seviyorum.Ama alışmamam lazım.Hem yirmi seneye marsa gidilir,nice gezegenlere... O zamanlar teknoloji gitse bile bu Tanrıçanın yeri bende hep ayrı olacak.Cennetin annesini seviyorum.Böyle hiç görmeyip tanıştığınız varlıklar vardır.Bu Ana Tanrıça da benim için öyle.Bunun için unutmayacağım asla.
