Silinir asfalttan en fiyakalısının masonluk rütbesi
Güftesi ağır gelir söylediklerimin,
tam anlımda namlusu
karşı komşunun teklisinin
Bir hengame
Çoluk çocuk hep bir ağızdan çığlık
Namlu anlımda aklım sende
Kimse değil bu şeceresine nar ekşisi ile müdahale edilesi tip
Gelip geçen onca hengamenin süslü pezevengi
Belki bir köşe başı belki bir kaldırım taşı serserisi
Yaşamak için geçerli her tür kahpeliğide tadında
Fakat namlu halen anlımda, ellerim cebimde, fotoğrafında.
Soğuk gibi işliyor akan zift.
Kanım kanımı taşıyor, ruhum bir forklift
Dur be oğlum dellenme şimdi
Diyorum, ordan ver bir camel soft it!
Yakıyorum sigarayı üflüyorum dumanı.
Birde ne göreyim! Dellenmemek elde değil.
Bizim komşu çekmiş namluyu ağzıma
Sıktı sıkacak hayat sinemamıza kan akacak
Üflüyorum dumanı namlunun içine
Ardından kesiliyor çocuk çığlıkları
Avuçlarım kitleniyor fotoğrafın buruşuyor
Kanımın tadı kaldırım taşında
Komşunun oğlu senin yaşlarında
Sigaram kana düşmüş sonra, aklım sana.
