hiç unutmam bir keresinde ilkokul 7 falan olması lazım. okul maçımız var karşı sınıfla. karşı sınıfta tam suç makinası gibi nerede it kopuk var o sınıfta, alayı manyak. biz 7-a sınıfıydık onlar da 7-c mi d mi neydi. her neyse maç başladı ben de takımdayım sağ bek oynuyorum. (ilkokulda da, lisede de üniversitede hep sağ bek oynadım) maçı kazandık, maç bittikten sonra dağıldık işte evlere. tabi hiçbir şeyden haberimiz yok saf gibi eve gidiyoruz. yanımda da bir arkadaşım var. evimin sokağına 3-5 dk kala 4-5 kişi bizi bir sokakta sıkıştırdı, tuttu kollarımızdan kuytu bir köşeye geçtiler. o 5 puşt bizim ağzımıza zıçtı desem yeridir. nasıl dalıyor ipneler. hayır karşılık veriyoruz daha fazla sinirlenip saldırıyorlar. neyse 1-2 dakika sonra bıraktılar bizi salya sümük ağlaya ağlaya eve gidiyoruz. hayır kanıma dokunan konu şu ki, gruplar halinde kavga etsek delikanlı gibi eyvallah, pezebenkler terörist gibi pusu kurup yolumuzu kesiyorlar. ona sinirleniyorum. ertesi gün oldu tabi ben bizim sınıfı örgütlüyorum, biraz da gaza getiriyorum gidip dalalım diye. işte bunlar bizim sınıf hakkında böyle böyle dediler falan diye. hiç biri ziklemedi ipneler. dayağı yediğimizle kaldık.
