birçok örneği bulunan çentiklerdir,ama en bilinenleri ''önemli olan iç güzelliktir'',''boyu değil işlevi önemlidir''
''olmak ya da olmamak,işte bütün mesele bu'' şeklindeki, shakespeare'in herakleitostan yürüttüğü replikten sonra yeryüzündeki en bilinen ikinci replik olarak değerlendirebileceğimiz ''önemli olan iç güzelliktir'' yanılsamasıne inanan insanların olduğu aşikardır. ''iç güzellik'' denilen kavram kişinin sahip olduğu karakteri nitelemek için kullanılır,bir insanın sahip olduğu karakter ancak o insanı tanıyarak öğrenilebilir. bir insanı tanımak için gerçekleşmesi gereken ilk vasıf, o kişiyi tanımaya yönelik bir istemliliğe sahip olmaktır,bu istemliliği ortaya çıkaran şey ise beğeni dürtüsüdür,kantçı sanat ve estetik anlayışla olayı değerlendirecek olursak; içtepinin konusu olacak dışsallığın,içtepiyi kendisine çekmesi gerekmektedir.
görünen dışsallığın,içtepinin gündeminde arzulanan ve keşfedilmek istenen olarak yeralabilmesi için içtepinin dışşalığın görüngüsel etkinliğinin etkisinde kalması gerekmektedir.schopenhauer un aşkın metafiziğide buna benzer bir formdadır. bu anlamda keşfetme isteğini ortaya çıkaran dürtğ''dışşallığın etkisinde kalma''dır.
bu dışsallık küme olarak düşünüldüğünde içinde birçok üyeyi barındırmaktadır; fiziksel beğeni,anlık bir mimiğin etkisinde kalıp onun peşinde koşmak,söylenilen bir sözün etkisinde kalmak,kokunun etkisinde kalmak..vs... fakat ''önemli olan iç güzelliktir'' önermesini kendisine hedef olarak alanın ''fiziksel görüntü''olduğu aşikardır,bu anlamda bu çentiği kendiisyle kıyaslayacağımız şeyde bu olacaktır. fiziksel olarak beğenmediğimiz bir kişinin iç güzelliğini keşfetme isteğinde bulunmayız,öncelikli olarak fiziksel bir çekicilik gerekmektedir,ilk önce fiziksel çekicilik ortaya çıkmalıdırki,fiziksel çekiciliğininin etkisinde kalınanın karakterini öğrenme isteği oluşsun.elbette güzellik ve beğeni algısı kişiden kişiye farklılık gösterir,ama ilk önce dışsal beğeni olmak zorundadır.
edit:olay aşk düzlemi içinde değerlendirilmiştir.
''boyu değil,işlevi önemlidir'' çentiğine gelince ,bu çentiği buraya yazmak,bu çentiği buraya yazan yazarın hakkında çeşitli ironilwer doğmasına vesile olma tehlikesini taşımaktadır.bu ironilere bir kaç örnek şu şekidle verilebilir;
akılda doğabilecek ironik başlıklara örnek verdikten sonra gelelim çentiğimize; aslında bu çentik hakkında bir fikir birlikteliği yok, çentiğimizde mevzubahsi geçen organla tanışma ve yakınlaşma fırsatı bulmuş insanlara göre bu durum farklılık göstermektedir. kimisi bu organın büyük olanına farklı farklı ritüeller eşliğinde biat etmektedirler,kimisi ise elindekine razı olup ''bahtımıza bu çıktı,memmun olmayıpta ne yapalım'' modunda yaşayıp gitmektedirler.ama bu organ ile başbaşa kalma etkinliğini yaşamış olanları bilinen tüm klişelerden arındırdığımızda büyük olana karşı bir sempatinin olduğu görülür,burada aslolan, organın iş üstündeki performansının yanı sıra görüngü olarakta yüksek bir performans sergilemesinin ortaya çıkardığı hazzı yaşama isteğidir.
