Bir dönem gözlem yapmak için özel bir rehabilitasyon merkezine gitmiştim. Özel gereksinimli çocuklarla çalışıyorlardı. Çok emek isteyen bir iş. O çocuklara sevgi veremeyen, kardeşi, çocuğu gibi bakamayan kimsenin yapamayacağı güç bir iş. o zaman 3.5-6 arası maaş aldıklarını söylemişlerdi. Daha fazlasını hak ediyorlar. Orda çalışanların gerçekten çocukların gözlerine sevgi ve şefkatle baktıklarını gördüm. yıllarca böyle bakabilmek çok çok zor. Kaşık tutmayı 5-10 ay arası öğrenebilen çocuklarla çalışmaktan bahsediyoruz. Birkaç aile ile sohbet ermiştim. Devletin destek vermediklerinden bahsetmişlerdi servis ücreti, bez, gıda gibi temel ihtiyaçların yeteri kadar karşılamadıklarlarını söylemişlerdi. Aileler için de durum çok zor tek işleri ve kendini adadıkları şey çocukları.
