Yağmurdan telaş içinde kaçışıp, pencerenin önünde tir tir titreyen bir serçeden halliceyim işin özünde.
Sana uçacak kanatlarım var, fakat ne zaman denesem kırıveriyor yağmurlar.
Bulutlardan gökyüzüne sen çizecek kadar yüreğim var, ama aramıza koyduğun o camdan engeller hep kırıyor beni.
Ele avuca sığmıyor sana olan hayallerim, fakat dedim ya ben küçük bir serçeyim.
Ardımda eli sapanlı binbir çocuk, sonumu çiziyor uğuldayan kahkalarıyla.
Ben ise son nefesimi öznenle vermeye meyilliyim.
