Malesef çağdaş sanatçılarımızın yaptıkları sergiler beni tatmin etmiyor. Sergi sonunda, bana yarım saatimi geri verin psikolojisine giriyorum.
Sanırım eski kafalıyım azıcık ben.. şimdi gidip, örneğin, dolmabahçe sarayındaki resim heykel müzesine gidip, şeker ahmet paşa'nın eserlerini gördüğünüzde hissettiklerinizi dinleyin. Bir de garip garip fırça darbeleriyle renklendirilmiş çıplak kadın fotoğrafına (çok ciddiyim adam çektiği fotoğrafa az bir şey boya değdirip, eserim diye sergiliyordu bunu) baktığınızda hissettiklerinizi düşünün. Hangisi yüksek duyguların, düşüncelerin nedeni olabilir zihninizde? Tabi ki ilki. O yüzden artık çağdaş sanatçıların resim sergilerine gitmemeye yemin ettim.
